عکس رادیولوژی دندان و مراحل آن کدامند؟

عکس رادیولوژی دندان را می توان به عنوان اولین قدم بعد از مشاوره با دندانپزشک برای تشخیص پوسیدگی و خرابی دندان و ریشه آن دانست.

با استفاده از عکس رادیولوژی دندان یا رادیوگرافی، می توان عکسی کلی از دندان ها در یک نما به تصور کشید، که تمامی قسمت های مختلف دندان ها و ریشه و لثه ها را نشان می دهد.

در مواقعی که نیاز به عکس تکی از دندان باشد، از طریق OPG می توان با استفاده از فیلم تکی که درون دهان و پشت دندان آسیب دیده قرار می گیرد، اقدام به گرفتن عکس تکی نمود. این کار می تواند عفونت ها و یا خرابی یک دندان را نشان دهد.

عکس رادیوگرافی دندان یک روش تصویربرداری پزشکی در کلینیک های مجهز دندانپزشکی است که برای بررسی ساختار دندان‌ها، فک و سایر بافت‌های دهان مورد استفاده قرار می گیرد.

در این روش اشعه ایکس از طریق دندان‌ها عبور داده می‌شود و تصویری از ساختار داخلی دندان‌ها و فک‌ها به دست می‌آید. این تصاویر می‌توانند وضعیت سلامت دندان‌ها، ریشه‌ها، لثه و استخوان‌های فک را نشان دهند.

عکس‌های رادیوگرافی دندان می‌توانند به شناسایی مشکلاتی نظیر پوسیدگی، التهاب لثه، آبسه‌های دندانی و شکستگی‌ها کمک کنند.

همچنین برای بررسی وضعیت و جراحی دندان‌های عقل، ارزیابی پیش از جراحی‌های دندان‌پزشکی و انتخاب درمان مناسب مفید هستند.

مراحل انجام عکس رادیوگرافی دندان به شرح زیر است:

-آماده‌سازی بیمار: بیمار باید لباس‌های فلزی مانند زیورآلات را درآورد. همچنین اگر عکس‌برداری از ناحیه‌ای خاص از دهان انجام می‌شود، ممکن است باید پروتزهای دندانی را برداشت.

-قرارگیری بیمار: بیمار باید روی صندلی دستگاه قرار بگیرد و سر خود را در موقعیت مناسب نگه دارد.

-قرار دادن حفاظ سربی: برای محافظت از بافت‌های حساس بدن در برابر اشعه ایکس، از حفاظ سربی استفاده می‌شود.

-تنظیم دستگاه: تکنسین دستگاه را تنظیم می‌کند و موقعیت مناسب برای عکس‌برداری را انتخاب می‌کند.

-عکس‌برداری: تکنسین دستور عکس‌برداری را صادر می‌کند و اشعه ایکس از دندان‌ها عبور داده می‌شود. بیمار باید حرکت نکند.

-پردازش تصویر: تصاویر دیجیتال حاصل، پردازش و آماده‌سازی می‌شوند.

-تفسیر تصاویر: دندانپزشک تصاویر را بررسی و تفسیر می‌کند.

عکس اورتوپانتوموگرافی (OPG) یکی از انواع رایج عکس‌های رادیوگرافی دندان است که برای بررسی کلی وضعیت دندان‌ها، فک و ساختارهای مرتبط به کار می‌رود.

مخفف OPG برگرفته از Orthopantomograph است.

در عکس OPG از یک منبع پرتو ایکس استفاده می‌شود که به طور همزمان اطراف سر بیمار حرکت می‌کند و از تمام دندان‌ها و فک‌ها عکس‌برداری می‌کند.

این عکس نمای کلی از وضعیت دندان‌ها، لثه‌ها، فک و استخوان‌های زیرین دهان را نشان می‌دهد و برای غربالگری و تشخیص اولیه مشکلات دندانی مفید است.

عکس OPG تصویری دو بعدی از ساختار سه بعدی دهان و دندان‌ها ارائه می‌دهد.

فراوانی تکرار عکس رادیولوژی دندان بستگی به شرایط و وضعیت سلامت دهان و دندان فرد دارد. به طور کلی توصیه می‌شود:

– افراد سالم بدون مشکلات دندانی خاص، حداقل هر 2 تا 3 سال یکبار عکس رادیوگرافی انجام دهند.

– افراد مبتلا به پوسیدگی یا بیماری لثه، بسته به شدت بیماری 6 ماه تا 1 سال یکبار عکسبرداری مجدد توصیه می‌شود.

– کودکان زیر 18 سال، بهتر است سالی یکبار عکس رادیوگرافی شوند تا روند رویش دندان آنها پایش شود.

– افرادی که دندان‌های عقل دارند یا در معرض خطر بیماری‌های لثه هستند، باید سالی یکبار عکس رادیوگرافی انجام دهند.

– قبل از شروع درمان‌های ارتودنسی یا جراحی‌های دهان و فک، عکس‌برداری ضروری است.

در نهایت فراوانی عکس‌برداری باید با توصیه دندانپزشک و بر اساس نیاز فرد تعیین شود.